Ik ben helemaal gek van sport. In mijn jeugd heb ik diverse sporten beoefend. Maar het leukste vond ik het om mezelf lekker moe te maken. Alleen wist ik niet hoe ik dat het beste kon doen. Tot ik op mijn 18e in een uitzending van Studio Sport een naamgenote, Grete Waitz, wereldkampioen cross zag worden. Ik vond het helemaal te gek om een andere Grete te zien. Meestal werd mijn naam verbasterd tot Greta, Grethe, Greetje of (helemaal erg) Greet. Maar nu zag ik iemand met exact dezelfde voornaam schitteren in een sport die mij heel erg aansprak: veldlopen. Dat wilde ik gaan doen! Mijn grote droom werd Nederlands Kampioen Cross worden. Dus ik trok de stoute hardloopschoenen aan. Niet gehinderd door enige kennis van trainingsleer, ging ik rossen door de bossen van mijn geboorteplaats Velp. Ik ontdekte bij mezelf zowaar enige aanleg voor het hardlopen. Ik won wat trimloopjes in de omgeving. En bij één van die wedstrijdjes werd ik gescout door de plaatselijke Atletiekvereniging (Ciko’66). Ik werd ‘verleid’ met een half jaar gratis lidmaatschap en begon bij de club wat gerichter te trainen en mezelf te verbeteren. Al liet de grote doorbraak nog wel even op zich wachten.